ห่างจากแคว้นมัลละลงไปทางใต้ มีแคว้นมคธตั้งอยู่ซึ่งเป็นแคว้นมหาอำนาจ ทั้งการเมือง การทหาร เศรษฐกิจ และเป็นดินแดนทางศาสนามีเจ้าลัทธิอยู่มากมาย ....... นักบวชสิทธัตถะได้ยินข่าวของแคว้นนี้จึงเดินทางเสด็จไปด้วยหมายว่าจะพบพระอาจารย์ที่สอนทางหลุดพ้นให้ได้ ...... ระหว่างทางที่เสด็จผ่าน มหาชนทั้งหลายที่ได้พบต่างก็พากันโจทษฺจันถึงความงามสง่าและคิดกันว่าใช่เจ้านายแห่งราชวงศ์ศากยะหรือไม่ ซึ่งพระองค์ก็ทรงตอบไปตามจริง ..... และเสด็จต่อไปพักผ่อนอริยบทยังปัณฑวบรรพตเขตปัญจคีรีนคร
นักบวชสิทธัตถะได้เสด็จผ่านบ้านมาสู่บ้านเพื่อรับทานในฐานะเป็นผู้ขอ พระกระยาหารที่ได้รับมานั้น เคล้าคละปนจนดูเป็นของน่าเกลียด แต่พระองค์ได้เตือนตนองว่า พระองค์มิใช่กษัตริย์หากแต่เป็นนักบวชอยู่ได้ด้วยการอาศัยผู้อื่นเลี้ยงชีพจึงไม่มีสิทธิ์เลือก และอาหารมื้อนั้นก็เป็นมื้อแรกของพระองค์นับแต่วันออกบวช ..... แล้วพระองค์ก็เสด็จดำเนินต่อไปจนเข้าเขตใกล้พระราชฐานแห่งแคว้นมคธ
พระเจ้าพิมพิสารผู้ครองแคว้นมคธเมื่อทราบข่าวของนักบวชสิทธัตถะ จึงสั่งให้ข้าราชบริพารจัดขบวนและเสด็จไปพบ .... เมื่อได้ทรงทอดพระเนตรเห็นก็เกิดความเลื่อมใสในความงามสง่าของพระองค์ ซึ่งทรงคิดไปว่านักบวชสิทธัตถะออกบวชด้วยเหตุที่ขัดแย้งกับพระประยูรญาติ จึงทรงแสดงความหวังดีด้วยการชวนให้สึกออกมาครองราชสมบัติอยู่ด้วยกัน และพระองค์ยินดีที่จะแบ่งสมบัติให้ปกครอง ......
เบื้องแรกนักบวชสิทธัตถะได้กล่าวขอบพระทัยในความเป็นสหาย และในความมีพระทัยอันกว่างขวางของพระเจ้าพิมพิสาร โดยกล่าวว่า ...... " มหาบพิตร บุคคลผู้ใดยังยกย่องให้ความรักใคร่แก่สหาย ผู้ปราศจากทรัพย์สมบัติ เกียรติยศและฐานะ เป็นบุคคลหาได้ยากยิ่ง สหายผู้ใดเป็นเศรษฐีมีทรัพย์มากใช้จ่ายทรัพย์ของตนให้หมดเปลืองเพื่อเห็นแก่การงานของสหาย ทรัพย์สมบัติของสหายผู้นั้นมีค่า ไม่นำความเดือดร้อนมาให้แก่ผุ้เป็นเจ้าของ" ....... และชี้แจงต่อไปว่าพระองค์เองออกบวชเพื่อปราถนาจะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าเพื่อช่วยเหลือสัตว์โลก โดยรับสั่งว่า "ไม่มีอันตรายใดในโลกที่จะร้ายแรงเท่ากับความแรงร้ายอันเกิดจากการเสวยสุข ผู้หลงเข้าติดอยุ่ในความสุขจะไม่ได้พบกับความจริงอันใด ไม่ว่าจะเป็นความจริงจากธรรมชาติหรือความจริงของชีวิต ผู้ฉลาดย่อมไม่พะวงกับสิ่งเหล่านี้เลย "
พระเจ้าพิมพิสารทรงพอพระทัยกับรับสั่งของนักบวชสิทธัตถะ และมีพระทัยโน้มเอียงเข้าหาธรรมโดยลำดับ มีรับสั่งว่าพระทัยของสิทธัตถะนั้นสะอาดผ่องใสปราศจากราคี ไม่มีเครื่องเศร้าหมองอันใดเสียแล้ว คงจะดำเนินชีวิตไปได้โดยไม่มีอุปสรรคมาขวางกั้น.......... ถ้านักบวชสิทธัตถะทรงแสวงหาแล้วพบธรรมวิเศษเพื่อยังความสุขให้สมปราถนาแล้ว ขอให้เสด็จกลับมายังแคว้นมคธเพื่อประทานธรรมะแก่พระองค์ด้วย ........... นักบวชสิทธัตถะทรงรับคำสัญญาแก่พระเจ้าพิมพิสารว่าจะเสด็จกลับมาเมื่อทรงค้นพบธรรมอันวิเศษนั้น .... พระเจ้าพิมพิสารจึงลากลับไป.......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น