สิทธัตถะกุมารเติบโตมาด้วยความสนิทเเสน่หาของเจ้าแม่น้าและมีพระสหายมากมาย .... เมื่อพระขันษาได้8ปีพระเจ้าสุทโธทนะทรงเลือกพราหมณ์8คนที่เคยรับเชิญมาทำนายพระสุบินของพระนางสิริมหามายาข้ามาสอนวิชาการให้แก่ราชกุมาร ....โดยพระราชบิดาได้ทรงวางหลักการสอนไว้3ประการคือ ต้องสอนเรื่องจริง ต้องสอนเรื่องที่ถูกต้อง ต้องสอนไม่ให้เอาความรู้ไปข่มผู้อื่น ....ซึ่งสิทธัตถะกุมารก็ได้เล่าเรียนจนจบศิลปศาสตร์ทั้ง18แขนงที่ผู้จะเป็นกษัตริย์จำเป็นต้องรู้จนครบสิ้น .... พระราชบิดาจึงได้ส่งราชกุมารออกไปศึกษาต่อยังสำนักวิศวามิตรที่เชี่ยวชาญทางด้านภาษาศาสตร์ คัมภีร์พระเวท..... และเมื่อเรียนสำเร็จแล้วก็ได้ไปศึกษาวิชาจิตศาสตร์ฝึกเข้าสมาธิและฌานสมาบัติต่อที่สำนักอาฬารดาบส และสำนักอุทกดาบสในเวลาติดต่อกันไป.....
ราชกุมารสิทธัตถะในวัยเยาว์อยู่ในวงศ์กษัตริย์ซึ่งเป็นวรรณะของนักรบ ศากยะวงศ์ทุกพระองค์ต้องศึกษาวิชาการรบ การต่อสู้ ทดลองการประหัตรประหาร แต่เจ้าชายสิทธัตถะกลับไม่ทรงโปรดกลับมีพระนิสัยที่เมตตาปราณีทรงปฏิเสธการประหารและการล่า จนพระบิดาทรงกังวลและเป็นเหตุหนักใจของราชวงศ์..... ราชกุมารสิทธัตถะทรงมีพระสหายสนิทคือเจ้าชายอานนท์ที่เกิดวันเดียวกับพระองค์ เจ้าชายมหาามะ และบุตรปุโรหิตที่ชื่อกาฬุทายี .......
นอกจากสิทธัตถะราชกุมารจะมีเพื่อนเป็นพระสหายแล้ว ทรงมีสัตว์ต่างๆเป็นเสมือนเพื่อนอีกด้วย ทรงมีความสุขท่ามกลางหมู่สัตว์ ทรงมีพระทัยเปี่ยมล้นด้วยความเมตตา และไม่โปรดให้พระสหายรังแกสัตว์ โดยพระองค์จะทรงห้ามโดยทันที
มาวันหนึ่ง ขณะที่ราชกุมารกำลังพักอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ ได้เห็นนกน้อยสีขาวบินถลาตกลงมาจึงได้เข้าไปประคองและเห็นว่าโดนศรพิษปักอยู่กลางอก จึงบรรจงถอนศรพิษนั้นออกให้ ใช้น้ำอุ่นแต่งบาดแผล และให้อาหารความอบอุ่นแก่นกตัวนั้น พร้อมรำพึงว่า ใครหนอเป็นผู้ทำร้ายนกตัวนี้ ใครหนอเป็นผู้ประหารสัตว์ผู้หาความผิดมิได้ ..... ไม่นานนักราชกุมารก็ได้ทรงพบกับพระญาติสนิทพระองค์หนึ่งชื่อว่าเทวทัตต์ เป็นลูกชายของกษัตริย์ฝ่ายโกลิยวงศ์ที่เดินเข้ามาพร้อมศรในมือ จึงเกิดการแย่งกรรมสิทธิ์ในนกตัวนี้ขึ้น ....โดยเทวทัตต์บอกถึงกฏแห่งกีฬาที่ว่าใครเป็นผู้ยิงได้ สิ่งนั้นต้องเป็นของผู้นั้น.... ขณะที่สิตถัตถะพอใจกฏแห่งธรรม ผู้ใดเป็นให้ชีวิต ผู้นั้นเป็นเจ้าของชีวิตนั้น ผู้ประหาร ผู้ไม่ให้ชีวิตแก่ใคร จะมาอ้างสิทธิ์เป็นเจ้าของชีวิตนั้นหาได้ไม่ ..... ทั้งสองตกลงกันไม่ได้จึงนำเรื่องเข้าพบประธานมนตรีแห่งสภาราชวงศ์ให้วินิจฉัย ซึ่งท่านมนตรีได้ตัดสินให้นกตกเป็นสิทธิของสิตถัตถะราชกุมาร.... ตั้งแต่นั้นมาเทวทัตต์ก็ถือเหตุแห่งการวิวาทและเหตุแห่งการพ่ายแพ้ในสิทธิ์นั้นเป้นศัตรูกับสิทธัตถะเรื่อยไป.......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น