คาถาแผ่เมตตาพรหมวิหาร4

บทสวดมนต์ง่ายๆ ในเรียนรู้ธรรมะไปกับแม่หมอ วันนี้มีบทแผ่เมตตาใน version พรหมวิหาร4มาฝากเพื่อนๆค่ะ ...... พรหมวิหาร4 เป็นหลักธรรมประจำใจเพื่อให้ตนดำรงชีวิตได้อย่างประเสริฐและบริสุทธิ์เฉกเช่นพระพรหท อันประกอบด้วยหลักปฏิบัติ 4 ประการ คือ 1.เมตตา (ความปรารถนาอยากให้ผู้อื่นมีความสุข)  2.กรุณา (ความปรารถนาอยากให้ผู้อื่นพ้นทุกข์)  3.มุทิตา (ความยินดีที่ผู้อื่นมีความสุขในทางที่เป็นกุศล)   4.อุเบกขา (การวางจิตเป็นกลาง)..........  การมีเมตตา กรุณา มุทิตา เป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าตนไม่สามารถช่วยเหลือผู้นั้นได้ จิตตนจะเป็นทุกข์ ดังนั้น ตนจึงควรวางอุเบกขาทำวางใจให้เป็นกลาง และพิจารณาว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมที่ได้เคยกระทำไว้ จะดีหรือชั่วก็ตาม กรรมนั้นย่อมส่งผลอย่างยุติธรรมตามที่เขาผู้นั้นได้เคยกระทำไว้อย่างแน่นอน)..... ฉะนั้นการแผ่เมตตาจึงเป็นสิ่งที่ควรกระทำซึ่งคาถาแผ่เมตตาพรหมวิหาร4 มีดังนี้ค่ะ
 

บทแผ่เมตตาพรหมวิหาร4

บทเมตตา

สัพเพ สัตตา    สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น


อะเวรา โหนตุ    จงเป็นผู้ไม่มีเวรแก่กันและกันเถิด


อัพยาปัชฌา โหนตุ    จงเป็นผู้ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน


อะนีฆา โหนตุ    จงเป็นผู้ไม่มีทุกข์กาย ทุกข์ใจเถิด


สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ    จงเป็นผู้มีสุข พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด

บทกรุณา


สัพเพ สัตตา    สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น


สัพพะทุกขา ปะมุจจันตุ    จงพ้นจากทุกข์เถิด


บทมุทิตา


สัพเพ สัตตา    สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น


มา ลัทธะสัมปัตติโต วิมุจจันตุ    จงอย่าไปปราศจากสมบัติอันตนได้แล้วเถิด


บทอุเบกขา


สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งสิ้น


กัมมัสสะกา    เป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน


กัมมะทายาทา    เป็นผู้รับผลของกรรม


กัมมะโยนิ    เป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด


กัมมะพันธุ    เป็นผู้มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์


กัมมะปะฏิสะระณา    เป็นผู้มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย


ยัง กัมมัง กะริสสันติ    กระทำกรรมอันใดไว้


กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา    ดีหรือชั่ว


ตัสสะ ทายาทา ภะวิสสันติ    จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

บทสวดมนต์ง่ายๆ